Afgelopen zaterdag heb ik sinds jaren het Eurovisie Songfestival weer eens gekeken. Voor het grootste deel dan; in het Engelse gastgezin waar ik op dat moment logeerde moest door de kinderen eerst de herhaling van Britain's Got Talent gekeken worden; een programma dat ik in Nederland nog nooit heb gezien; laat staan in Engeland (ik heb uiteraard nog wél even opgeschept over het feit dat "got talent" één van de meest succesvolle Nederlandse exportproducten is). Talent heb ik daar meer gezien dan tijdens het Songfestival, dat moet gezegd worden. Mijn gastvrouw liet zo'n beetje elk nummer gepaard gaan met het commentaar "this is horrible" (terwijl ze normaalgesproken allesbehalve kort van stof is), terwijl de rest van de familie zich vergaapte aan allerhande lichaamsdelen op het scherm (met afmetingen van dien aard dat het stroboscooplicht waar de BBC vooraf voor waarschuwde de Britse huiskamer vulde).
Tegen de tijd dat Nederland acte de présence gaf, wilde men van mij weten of Ilse deLange en Waylon al eerder hadden opgetreden; ik vertelde dat Nederland voor het tweede jaar op rij door de wol geverfde artiesten richting Zweden/Denemarken hadden gestuurd; echter niet met een op het eerste gehoor pakkend liedje. Het liedje werd dan ook matig gewaardeerd, ondanks dat het veel beter was dan alle [i]crap[/i] die ons eerder op de avond voorgeschoteld was.
Groot was de verbazing dat Nederland uiteindelijk een zilveren plak binnensleepte. De winst van de Oostenrijkse baard (m/v) werd niet met afgunst, maar wel met grote verbazing bezien. Het liedje was matig, dus het moest wel door aan het voorkomen van Conchita liggen.
"Statement" bleek een dag later trending topic op het onvolprezen schreeuwpaleis dat Twitter heet; het lijkt me dat dat in voorafgaande jaren niet zeer anders was. Het héle Eurovisiesongfestival draait toch om statements? Je wil toch wat met een miljoenenpubliek, en wanneer muzikaliteit niet je sterkste kant is (wat voor het gros van de deelnemers gold), moet je iets anders verzinnen om kans te maken op de overwinning of in ieder geval het risico om voortijdig in de vergetelheid te raken tot een minimum te beperken. Hoe platvloers het ook mag zijn; Polen is wel een land waarvan we het optreden nog herinneren; het nummer was ik al vergeten toen het nog niet afgelopen was.
Organisaties in diverse landen die belangen van transgenders behartigen (waaronder ons eigen COC) spraken hun tevredenheid uit over de winst van Wurst, omdat zij niet gehinderd werd door de opvallende verschijning en gezichtsbeharing. Integendeel, het leverde haar voordeel op. En dat is een pijnlijke constatering: misschien (het blijft speculeren) heeft Wurst gewonnen vanwege haar - daar is-ie weer - statement. Als je op je muzikale kwaliteiten beoordeeld wil worden, zul je het anders moeten aanpakken.
